Best practices26/04/2024 · 3 min
Natuurlijk wist ze het al. Maar nu Angelique Jansen een paar maanden voorzitter is van Noloc, heeft ze het pas écht aan den lijve ondervoeld: de beroepsvereniging voor loopbaanprofessionals en jobcoaches is een belangrijke organisatie met verregaande invloed.
Verregaande invloed
Waar ze dat vooral aan heeft gemerkt? Aan de uitnodigingen die Noloc ontvangt om mee te praten over alles wat met loopbaanontwikkeling te maken heeft, vertelt ze. “Wij praten en denken gevraagd en ongevraagd mee met de centrale overheid en met organisaties die zowel nationaal als internationaal aan loopbaanontwikkeling werken. Daaruit blijkt volgens mij wel hoe serieus Noloc, maar vooral ook ons vakgebied, tegenwoordig wordt genomen”.
“Noloc denkt gevraagd en ongevraagd mee met de centrale overheid”
Ook de organisaties die graag willen samenwerken met Noloc zijn talrijk, vervolgt Jansen. “Als wij bijvoorbeeld ons jaarlijkse congres organiseren, hebben wij geen moeite met het vinden van organisaties die met ons mee willen doen. Over het organiseren van events gesproken: volgend jaar juni zijn wij de host van het internationale congres van de IAEVG. Wereldwijd komen dan wetenschappers, professionals en overheidsorganisaties naar Den Haag om zich te laten inspireren, informeren en onderwijzen over het thema Life long development as a standard.”
Een nieuwe fase
Dat Noloc de organisatie is geworden die het nu is, is absoluut niet haar eigen verdienste, stelt Jansen voorop. “De credits daarvoor moeten naar mijn voorganger, Ester Leibbrand”, zo maakt ze pas op de plaats.
“Dat Noloc is geworden wat het is, is dankzij Ester Leibbrand”
Maar vraag je door? Dan blijkt al snel dat Jansen wel degelijk bezig is om haar eigen invloed op Noloc uit te oefenen. Zo heeft ze onlangs contacten met een aantal partners nieuw leven ingeblazen, en hebben ook nieuwe partijen hun weg naar Noloc gevonden – of vice versa. “Daarbij heeft het natuurlijk geholpen dat ik het stokje van Ester heb overgenomen”, legt Jansen uit. “Voor veel partijen was dat reden om – al dan niet opnieuw – contact met ons te zoeken. Ze wilden wel eens weten wie die nieuwe Noloc-voorzitter is.”
Ook op beleidstechnisch gebied gaat Jansen de komende tijd haar stempel op Noloc drukken, vertelt ze. “Ik ben samen met de andere bestuurders bezig met een 3-jarig strategisch plan voor onze organisatie. Waarom geen 5- of 10-jarig plan? Omdat tegenwoordig niemand zo ver vooruit kan kijken, haha!”
Arbeidsmarktkrapte en de loopbaansector
In de strategie die Noloc op dit moment uitstippelt, komt arbeidsmarktkrapte natuurlijk uitgebreid aan bod. Een actueler thema op de arbeidsmarkt is er immers niet. En, hoe kan het ook anders: de Noloc-strategie focust zich met name op hoe loopbaanprofessionals de krapte te lijf kunnen gaan.
“De nieuwe Noloc-strategie focust zich op hoe loopbaanprofessionals de krapte te lijf kunnen gaan”
Het advies van Jansen daarbij? “Ik geloof allereerst niet dat onze sector moet proberen om mensen naar kraptesectoren te forceren”, begint ze te vertellen. “Die suggestie hoor je vaak: dat we mensen die in verdwijnende sectoren werken moeten omscholen naar beroepen waar nu veel schaarste is. En begrijp me niet verkeerd: als zo’n carrièrepad bij iemands interesses en vaardigheden past, moet je die stap als loopbaanbegeleider ook zeker zo goed mogelijk faciliteren. Maar heeft iemand de ambitie niet? Dan moet je dat respecteren: een kraptesector heeft uiteindelijk niets aan nieuw bloed dat daar helemaal niet wil zijn.”
Een andere suggestie die je veel hoort dan: mensen die parttime werken moet je proberen te verleiden om fulltime te gaan werken, om op die manier de arbeidsmarktkrapte oplossen. Ook geen goed idee, wat Jansen betreft. “Stimuleren mag, maar verplichten niet”, zegt ze er streng over. “Voor veel mensen is het overigens ook helemaal niet mogelijk om fulltime te werken”, weet ze. “Ik ben zelf toezichthouder in de kinderopvang en kan je vertellen: jonge ouders kunnen wel fulltime willen werken, maar de wachtlijsten van kinderopvang zijn zó lang dat ze die wens wel op hun buik kunnen schrijven.”
Waar Jansen wél een oplossing voor arbeidsmarktkrapte ziet? “We moeten mensen die nu aan de zijlijn van de arbeidsmarkt staan beter laten instromen”, legt ze uit. “Daar kan onze sector natuurlijk een rol in spelen, maar werkgevers moeten er ook voor open staan. Want geloof mij: er zijn genoeg mensen van boven de 50, mensen met een arbeidsbeperking en mensen met een migratieachtergrond die maar wat graag aan de slag willen, maar daar simpelweg de kans niet toe krijgen. En zo lang dat zo blijft, kun je wat mij betreft niet zeggen dat onze arbeidsmarkt écht krap is.”
Skillsgerichte arbeidsmarkt
Een ander hip onderwerp dan: de skillsgerichte arbeidsmarkt. Ook daar besteedt Jansen in haar nieuwe strategie aandacht aan. Maar, zo waarschuwt ze: “Ik denk dat de skillsgerichte arbeidsmarkt in praktijk nog heel ver weg is.”
“Ik denk dat de skillsgerichte arbeidsmarkt in praktijk nog heel ver weg is”
De belangrijkste reden daarvoor? “Het gebrek aan een uniforme skillstaal”, aldus de nieuwe Noloc-voorzitter. “Het UWV heeft daar met haar skillsontologie weliswaar een goede voorzet toe gedaan, maar de taal die er nu ligt is voor de gemiddelde uitkeringsgerechtigde nog lastig te begrijpen. Ik denk dus niet dat we vanaf volgend jaar massaal skill-cv’s gaan opstellen, in plaats van de oude en vertrouwde cv’s met opleidingen en werkervaring.
“Even ter verheldering: ik denk wél dat skills steeds belangrijker worden”, voegt Jansen haastig toe. “Niet voor niets is 2023 het Europese jaar van de skills. Ik zou dan ook zeker een blokje met mijn vaardigheden aan m’n cv toevoegen en dit toelichten met voorbeelden uit de praktijk, als ik werkzoekende was. Maar veel verder dan dat zijn we nu gewoon echt nog niet.”
LoopbaanPro Awards
Hoor je over alle dingen waar Jansen zich mee bezighoudt, dan bekruipt je het gevoel dat ze geen tijd overhoudt voor andere zaken. “Maar er blijven wel gaatjes in m’n agenda hoor”, vertelt ze met een glimlach. “Ik ga bijvoorbeeld absoluut tijd vrijmaken om de LoopbaanPro Awards, die 15 december worden uitgereikt, te bekijken.”
“Ik ga absoluut tijd vrijmaken om de uitreiking van de LoopbaanPro Awards te bekijken”
Tijdens die Award-show gaat Jansen vooral op zoek naar werkwijzen en concepten waarvan je denkt: ‘verhip, dit gaat écht impact maken op onze sector’, vertelt ze. Daarbij hoopt ze op initiatieven die het perspectief op loopbaanbegeleiding bijstellen, vervolgt ze. “Als je willekeurige mensen op straat nu vraagt naar wat ons vak doet, zullen ze vooral beginnen over het helpen van mensen die werkloos zijn – of die in een lastig parket zitten met hun loopbaan. Ik wil daarentegen over dingen horen die laten zien dat loopbaancoaching voor iedereen is – ook voor mensen die blij zijn met hun werk. Zo kan ons vak loopbaanproblematiek namelijk preventief voorkomen.”
Jansen sluit daarom af met een oproep. Want, zo weet ze, niet alleen LoopbaanPro Awards-genomineerden kunnen het huidige beeld bijstellen – loopbaanprofessionals zélf kunnen er ook een bijdrage aan leveren. “Ik zou tegen mijn collega-coaches willen zeggen: kijk eens naar je eigen website! Staat daarop dat je alleen hulp biedt aan mensen die dat nodig hebben? Of richt jij je service ook op preventieve hulp? Daar is al een enorme slag te slaan!”
