Nieuws31/05/2024 · 3 min
Wie gisteren het Algemeen Dagblad opensloeg, kon uitgebreid lezen over de gestage groei van het aantal coaches in Nederland. ‘De beroepsgroep is in het afgelopen decenium maar liefst 2,5 keer zo groot geworden’, meldde de krant. En alhoewel verschillende mensen in het artikel mochten uitleggen waarom de toename van het aantal coaches een goede ontwikkeling is, bekroop de lezer tóch het gevoel dat ze dat vanuit een verdedigende positie moesten doen. Met zinnen als ‘Nederland coacht zich suf’ en ‘elke koekenbakker kan coach worden’ liet het AD op z’n minst doorschemeren niet overtuigd te zijn van de toegevoegde waarde van de professie.
Opnieuw in de verdediging
Het Algemeen Dagblad wint met dat perspectief natuurlijk geen originaliteitsprijs. Grappenmaker Arjan Lubach ging de krant eerder dit jaar al voor; praatprogramma Op1 deed hetzelfde. Niet voor niets was tijdens de Dag van de Coach, die afgelopen juni door beroepsorganisatie Nobco werd georganiseerd, het verdedigen van de rol van het coachingsvak een belangrijk thema. En ook in het AD-stuk, dat voor wie het tot nu toe op miraculeuze wijze heeft kunnen missen hier terug te vinden is, mocht Nobco via bestuurslid Geeske te Gussinklo opdraven ter defensie van coachend Nederland.
Het Algemeen Dagblad wint met zijn perspectief op het coachingsvak natuurlijk geen originaliteitsprijs
Daarbij kwam het goed uit de verf; dat mag gezegd worden. Te Gussinklo illustreerde de noodzaak van het coachingsvak bijvoorbeeld door over de alsmaar toenemende uitdagingen in werk- en privélevens van gewone mensen te vertellen. Wat haar betreft is het niet meer dan logisch dat tegenover die groei een groei in het aantal coaches staat, zeker gezien het wegvallen van instituties die traditioneel steun gaven – denk aan een kerk of een fysieke werkvloer.
Andere context zou fijn zijn
De Nobco-verdediging, die overigens niet alleen bij het Algemeen Dagblad, maar ook op hun eigen site te vinden is, hield daar natuurlijk niet mee op. Zo herinnerde de beroepsorganisatie AD-lezers ook aan het eigen kwaliteitskeurmerk, dat kundige coaches onderscheidt van de ‘koekenbakkers’, om met de woorden van de krant zelf te spreken. Punt is: wie een objectief goede coach wil, kan die vinden: het landschap is niet alleen de wildgroei die soms wordt geschetst. Wellicht nog ten overvloede: coaches die zich specialiseren in loopbanen kunnen hun expertise bij het Noloc laten certificeren.
Het zou fijn zijn als professionele begeleiders eens buiten de context van wildgroei over hun vak mochten vertellen
En natuurlijk: we begrijpen dat het aantal coaches dat zich níét aan Noloc- of Nobco-normen houdt óók toeneemt – een ontwikkeling die niet per se wenselijk is. De negatieve toon die veel media (en dit keer het AD) aanslaan is in die context zelfs wel te begrijpen. Maar zou het niet fijn zijn als professionele begeleiders iets vaker buiten die context over hun vak zouden mogen vertellen? Het zou de reputatie van coaches die dagelijks belangrijk werk verzetten in ieder geval enorm verbeteren.
