
Kort door de bocht
- Leren- en ontwikkelen-adviseur Nieska Sintemaartensdijk hoopt dat de gamificatie van assessments doorzet
- Ze denkt ook dat er een rol voor virtual reality is weggelegd bij loopbaankeuzes
- Als ze ontwikkelsubsidies mocht versturen deed ze dat direct aan werknemers
- Wat haar betreft breekt de skillsgerichte arbeidsmarkt nog voor 2025 door
Hieronder vertelt Nieska over haar persoonlijke stijl. Scroll naar beneden om haar voorspellingen over beleid, technologie en de arbeidsmarkt te zien.
Nieska’s stijl
> Wat versta jij onder goed loopbaanadvies?
“Bij loopbaanbegeleiding – in mijn werk als adviseur leren en ontwikkelen kom ik daar vaak mee in aanraking – vind ik één ding vooral belangrijk: het koppelen van loopbaanvragen aan persoonlijke groei. Ik kijk dus verder dan het werk dat bij mijn coachee past. Ik ondersteun ook bij persoonlijke vragen waar hij of zij tegenaan loopt.”
“Bij loopbaanbegeleiding vind ik één ding vooral belangrijk: het koppelen van loopbaanvragen aan persoonlijke groei”
“Ik kom bijvoorbeeld regelmatig coachees tegen die een grote mate van perfectionisme hebben. Of ze zijn mantelzorger en hebben moeite om een goede werk-privébalans te vinden. Beide voorbeelden hebben impact op zowel iemands werk als privéleven. Privé en werk gaan wat mij betreft daarom altijd hand-in-hand, en staan niet los van elkaar.”
“Of iemand die persoonlijke hulp nodig heeft, ontdek je als coach door een cliënt een spiegel voor te houden – door naar z’n hart en gevoel te luisteren, en niet alleen naar z’n hoofd en gedachten. Neem dus niet genoegen met het eerste antwoord maar vraag kritisch door. Misschien trek je iemand daarmee in het ongemak, en dat kan in het begin vervelend zijn, maar uiteindelijk behaal je hiermee winst.”
“Ik heb het zelf trouwens liever niet over loopbaanadvies, dat suggereert dat ik iemand vertel wat hij of zij moet doen. Veel liever zeg ik ‘loopbaanbegeleiding’. Natuurlijk, ik sta naast iemand als coach, denk met diegene mee en reflecteer. Maar uiteindelijk moet een coachee het echt zelf doen.”
> Op welke cliënt ben je tot nu toe het meest trots? En waarom?
Ik wil geen concrete cases noemen, want ik beloof altijd volledige anonimiteit. Maar ik maak vaak mee dat als je iemand – eigenlijk zoals ik net vertelde – kritisch een spiegel voorhoudt, je een eye opener kunt creëren. Mensen komen dan opeens tot nieuwe inzichten, bijvoorbeeld over verborgen persoonlijke kwaliteiten, of over de criteria die iemand stelt aan een nieuwe functie of werkomgeving. Dat is fantastisch, ik krijg daar zoveel energie van!
> Welk boek of welke podcast over jouw vakgebied kun je aanraden? En waarom?
Ik ben heel enthousiast over de virtuele colleges van het NOLOC. Dat zijn video’s waarin actuele thema’s in een kwartier tot twintig minuten worden besproken. Wat mij betreft bieden ze een perfect evenwicht tussen actualiteit binnen het werkveld en verdieping.
Nieska’s blik op technologie, beleid en toekomst
> Welke technologie helpt je verder in je vak?
Ik heb veel ervaring met assessments: alles van persoonlijkheids- tot capaciteitsvragenlijsten – ik gebruik ze veel in mijn werk. Dat assessments steeds meer worden gegamificeerd is wat mij betreft een geweldige ontwikkeling, het maakt de tools toegankelijker, makkelijker en leuker.
“Virtual Reality-ervaringen zijn een andere technologische ontwikkeling die ik interessant vind”
Virtual Reality-ervaringen zijn een andere technologische ontwikkeling die ik interessant vind. Denk bijvoorbeeld aan een Virtual Reality-ervaring waarmee je in de huid van iemand met dementie kruipt,. Vreemd, denk je misschien, want die VR-tool heeft op het eerste gezicht niets met loopbaanontwikkeling te maken. Maar voor mensen die een stap naar de ouderenzorg overwegen, maak je er wel in één klap mee duidelijk wie hun doelgroep wordt. Dat is fantastisch, want dementie verbaal uitleggen is bijna onmogelijk.
Neem je dat voorbeeld van hierboven wat breder? Dan kan ik me goed voorstellen dat de komende jaren Virtual Reality een rol gaat spelen bij ontdekken van nieuwe beroepen, en dus ook bij loopbaanbegeleiding.
> Als je minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid was, wat zou je dan als eerste doen? En waarom?
De politiek? Ik moet er niet aan denken! Maar zou het me toch overkomen, dan zou ik inzetten op loopbaanbegeleiding voor alle lagen binnen een organisatie. Vaak zie je dat ontwikkelsubsidies vooral bij managers en andere hoogopgeleiden terecht komen. Dat moet veranderen: alle niveaus moeten de regie over hun eigen loopbaan krijgen en pakken.
“Ik vind dat die subsidie direct bij werknemers terecht moet komen”
Ik zou er dan ook voor willen pleiten dat subsidies op het gebied van leren en ontwikkelen – ik denk dan bijvoorbeeld aan de SLIM-subsidie – niet via werkgevers wordt verspreid. Ik vind dat die subsidie direct bij werknemers terecht moet komen zodat zij zelf kunnen bepalen hoe zij hem inzetten. Dat past ook bij het concept van de ‘regie over je eigen loopbaan’ nemen, waar veel van mijn collega’s het maar wat graag over hebben.
> Hoe zie jij loopbaanadvies veranderen tot 2025?
Ik denk dat we minder gaan kijken naar traditionele functies, onze cliënten matchen we straks niet meer op een functie als salesmedewerker, inkoopspecialist of marketingmanager. In plaats daarvan kijken we naar rollen binnen een organisatie waarvoor bepaalde competenties, persoonseigenschappen en vaardigheden nodig zijn. Op basis van je skills vind je op de arbeidsmarkt van morgen een plaatsje bij een organisatie. En niet in een traditionele functie: vanuit diverse competenties ben je breed inzetbaar in diverse rollen.
“Daarnaast geloof ik dat ons vak met een corona-effect te maken krijgt”
Daarnaast geloof ik dat ons vak met een corona-effect te maken krijgt. Mensen hebben anderhalf jaar lang opgesloten gezeten, daardoor kregen ze de tijd om na te denken over hun werkgeluk en wat ze nu écht willen met hun loopbaan. Ik denk daarom dat we de komende tijd bij loopbaanbegeleiding tegen zingevingsvragen zullen aanlopen. Mogelijk gaan we hierdoor veel intersectorale carrièreswitchers zien.