“Hé baas, jouw werk is niet mijn probleem!”

Grote kans dat de werkdruk al heel hoog is opgelopen voordat er bijvoorbeeld sluitingsmaatregelen genomen zijn. Er is alles op alles gezet om de achterstanden in te lopen, om de klanten toch te bedienen, om het werk gedaan te hebben. Daar heeft iedereen een tandje voor bij moeten zetten. Een paar uurtjes extra draaien, stukje workload van een burned-out collega erbij. Een tandje erbij is prima, natuurlijk, daar is geen enkele werknemer (op een enkeling na) te beroerd voor. Maar wat als dat tandje een heel gebit wordt?

Lekker doorschuiven dat werk

Werkdruk gaat over de taakeisen die gesteld worden. De moeilijkheidsgraad en de emotionele belasting van het werk en het tempo en de omvang. Langdurig hoge werkdruk kan leiden tot werkstress. En werkstress kan weer leiden tot lichamelijke en psychische klachten, waardoor het werk niet meer goed uitgevoerd kan worden. Ziekteverzuim en langdurig uitvallen door een burn-out liggen op de loer.

“Werkstress leidt tot psychische klachten, waardoor het werk niet goed uitgevoerd kan worden”

En dus leveren personeelstekorten in veel sectoren een enorme workload op: medewerkers krijgen het op hun bordje, de directie schuift het werk door naar de manager, de manager schuift het naar de medewerker en de medewerker… oh wacht, tja, die kan niet schuiven en wordt ermee opgezadeld. En om dan te zeggen: ‘Hé bazen, los het lekker zelf op, dit is niet mijn probleem’, dat gaat veel mensen te ver. Juist omdat ze best even extra hun best willen doen.

De schouders eronder

Even allemaal de schouders eronder, dat is natuurlijk prima. Maar waar ligt de grens en wat is de rol van hr in deze? Mogen medewerkers bedolven worden onder het werk omdat het management de workload niet managet op de werkelijkheid? Of omdat processen niet efficiënt zijn ingeregeld? Of omdat men in deze drukke tijd nu eenmaal geen tijd heeft om stil te staan bij de werkdruk die op de schouders wordt gelegd? Nee, natuurlijk niet.

“Waar ligt de grens en wat is de rol van hr in deze?”

Wat kan hr doen?

Hr kan in onze ogen veel betekenen. Managers en werknemers kunnen nog veel leren, over dingen die bijdragen aan het verkleinen van de workload en de werkdruk bijvoorbeeld.

• Leidinggevenden kunnen leren het gesprek over werkdruk met directie én personeel te voeren.
• De manager en de werknemer kunnen vast wel wat leren over hoe zij deze situatie zelf in stand houden.
• Leidinggevenden kunnen leren nog meer te anticiperen en de workload realistisch in te plannen.
• Leer de manager met het team te overleggen en mensen uit te dagen om mee te denken in oplossingen en te experimenteren met nieuwe methodes of een andere aanpak.
• Leer medewerkers dat ze werkdruk veilig bespreekbaar kunnen maken, zodat ze het aan durven te kaarten en dat ze signalen van collega’s die onder druk staan ook veilig kunnen delen.
• Maak gebruik van talentmanagement en stimuleer samenwerking.
• Leer medewerkers plannen (en dat kan harder nodig zijn dan je denkt).
• Investeer in tools die de workload inzichtelijk maken, op die manier kun je feitelijk aan de slag en blijft het niet hangen in emoties en gevoel.
• En…?

Zo kun je op nog meer manieren voorkomen dat collega’s onder de werkdruk bezwijken of besluiten naar een andere baan uit te gaan kijken. Wij zijn benieuwd: wat doe jij als hr-professional in jouw organisatie? Laten we elkaars werkdruk verlichten en onze kennis delen! Hoeven we in ieder geval niet allemaal opnieuw het wiel uit te vinden, dat scheelt weer wat. Want het einde van de hoge werkdruk lijkt nog niet in zicht en we weten niet wanneer het tij zal keren. Er samen goed mee omgaan en het bespreekbaar houden blijft sowieso het devies.