Marco Tieleman
Wat doe je precies?
“Ik ben leiderschaps- en loopbaancoach, ik help ambitieuze mensen om hun ambities waar te maken met behoud van harmonie. Dat ik mezelf leiderschapscoach noem betekent trouwens niet dat ik alleen managers begeleid, hoor. Leidinggeven gaat namelijk primair over leidinggeven aan jezelf.”
Wat maakt jouw coachingstijl uniek?
“Mijn motto luidt: ‘Dieper gaan om hoger te komen’. Nieuwe cliënten zijn vaak verrast over de snelle diepgang en zeggen: ‘Wow, dat had ik niet verwacht!’”
“Nieuwe cliënten zijn vaak verrast”
“Hoe het me lukt om zo snel de diepte op te zoeken? Dat is enerzijds dankzij mijn ervaring. Anderzijds doe ik het door de wijsheid in mijn hele lijf te benutten, waardoor ik met mijn hoofd, hart en buik snel intens contact kan leggen. Het klinkt misschien zweverig, maar op mijn website leg ik er meer over uit.”
Welk moment uit jouw carrière als loopbaancoach is jou het meest bijgebleven?
“Ik denk bij deze vraag meteen aan Anke. Ze is een zzp’er en had last van uitstelgedrag, ze kreeg het maar niet voor elkaar om deadlines die ze voor zichzelf stelde te behalen. ‘Hier klopt iets niet’, dacht ik meteen. ‘Want als je hoogopgeleid bent en weet wat je wilt, maar je komt er maar niet toe, dan is er iets mis.’”
“‘Hier klopt iets niet’, dacht ik meteen”
“Op basis van mijn jaren aan ervaring in het vak, kreeg ik een onderbuikgevoel. ‘Als iemand niet in staat is iets neer te zetten dat diegene wel duidelijk voor ogen heeft, dan is het mogelijk dat er in diens jeugd een bepaalde mannelijke energie ontbrak’, dacht ik. Dus ik zei tegen Anke: ‘Vertel me eens iets over je vader.’”
“Toen kwam de aap uit de mouw. Haar vader overleed toen Anke vier was, dat verlies heeft ze nooit kunnen verwerken. Ik heb vervolgens samen met haar het rouwproces doorlopen, waardoor Anke nu eindelijk af is van haar keuzestress, besluiteloosheid en uitstelgedrag. Ik heb na afloop een blog over haar hulpvraag geschreven.”
Wat vind je het lastigst aan je vak?
“Mezelf inhouden. Ik ben zo enthousiast over mijn vak, dat ik mezelf moet inhouden om niet zeven dagen per week te werken. Fijn werk hebben is super, maar soms lastig.
“Ik ben zo enthousiast over mijn vak, dat ik mezelf moet inhouden om niet zeven dagen per week te werken”
En wanneer cliënten na een intake ervoor kiezen om toch met hun burn-out te blijven aanmodderen, in plaats van mijn hulp te accepteren, dan moet ik me ook inhouden. Ik gun ze beter, maar het blijft uiteindelijk hun keuze.”
En wat vind je het mooist?
“Dat ik zo dichtbij mensen mag komen, vind ik geweldig. Die nabijheid maakt dat we het kunnen hebben over dat waar het echt over gaat. Leuk werk gaat over zingeving en motivatie. En wat mensen ten diepste drijft is cruciaal voor een goed loopbaantraject.”
Waar is de loopbaanindustrie volgens jou over 5 jaar, en wat ga jij concreet doen om daaraan bij te dragen?
“Zeg jij nou ‘loopbaanindustrie’? Ga je mond spoelen! We werken hier met mensen hè? De bio-industrie is al erg genoeg!”
“Zeg jij nou ‘loopbaanindustrie’? Ga je mond spoelen!”
“Ik geloof echt dat er met AI en bots verschrikkelijk veel mogelijk is. Ik coach ook online, maar in loopbaanbegeleiding blijft wat mij betreft de menselijke maat het belangrijkst. Soms ben ik bang dat we die te veel loslaten, dat we inderdaad richting een industrie bewegen. Als ik zie wat voor resultaten er soms uit de Arbeidsmarktscan komen, die voor NL Leert Door dus verplicht is, houd ik mijn hart vast.”
“Laatst suggereerde die scan dat een cliënt van mij campanoloog, dat is een klokkengieter, zou kunnen worden. Dat is voor mij bewijs genoeg dat we loopbaanbegeleiding nog niet aan computers kunnen overlaten. Ik ga me de komende vijf jaar inzetten om de menselijke maat voor het vak te behouden.”