Future27/10/2025 · 3 min
We hoeven er geen onderzoek voor te lezen om te weten dat onze aandachtspanne slinkt. Toch zijn de cijfers indrukwekkend. Volgens Microsoft is de gemiddelde concentratieduur van volwassenen in tien jaar met dertig procent gedaald. Onderzoekers van de University of Melbourne toonden begin 2025 aan dat werknemers gemiddeld nog maar zes minuten geconcentreerd werken voordat ze afgeleid worden of zelfs van taak wisselen. TNO ziet in haar jaarlijkse NEA-onderzoek hetzelfde patroon: meer mentale vermoeidheid, meer moeite met focussen, vooral bij kenniswerkers. We staan kortom constant ‘aan’, maar zelden echt gefocust.
Dat merk je niet alleen bij jezelf, maar waarschijnlijk ook bij de mensen die je begeleidt.
Cliënten die zeggen:
“Ik weet niet meer wat ik wil.”
“Mijn hoofd is zo vol.”
“Ik heb het druk, maar doe eigenlijk niets wat ertoe doet.”
Het zijn zinnen die bijna iedereen herkent, maar ze betekenen vandaag iets anders dan tien jaar geleden.
Hoe brain rot zich laat zien in gesprekken
Brain rot is geen officieel probleem, maar je ziet het overal. Mensen hebben moeite om te vertragen, stil te staan, of bij één gedachte te blijven. Ze willen snel resultaat, liefst met een tool, een test of een lijstje. Het is geen officiële diagnose, maar een populaire term voor de mentale troebelheid die ontstaat als we ons brein voortdurend overspoelen met korte, oppervlakkige prikkels. Die eindeloze stroom notificaties, chatberichten en video’s geeft telkens een klein shot dopamine, maar maakt het steeds moeilijker om bij één ding te blijven.
Dat maakt het werk van loopbaancoaches ook interessant. Want waar men vroeger vooral vroeg wat iemand wilde, moeten we nu eerst zorgen dat iemand überhaupt nog kán nadenken over wat hij wil. Reflectie vraagt aandacht, maar aandacht is precies wat veel mensen kwijt zijn. En wie aandacht verliest, verliest richting.
Dat klinkt groot, maar het gebeurt op kleine schaal: mensen blijven hangen in banen die “wel oké” zijn, starten opleidingen die ze niet afmaken, of scrollen zich door de avond heen zonder echt rust te vinden. Het gaat niet om onwil, maar om overprikkeling.
Hun brein krijgt geen kans om iets uit te diepen, laat staan om te voelen wat klopt. Dat is belangrijk om te herkennen, want iemand met brain rot heeft niet per se méér prikkels nodig, maar minder.
@tfrcharlotte
In de praktijk
Gelukkig hoef je geen neuroloog te zijn om hier iets mee te kunnen. Een paar dingen die in de praktijk goed werken:
#1 Benoem het: vertel dat aandacht tegenwoordig schaars is. Dat haalt de druk af van het idee dat het ‘aan hen ligt’.
#2 Vertraag bewust: laat stiltes vallen, geef meer tijd voor antwoorden.
#3 Werk met ritme: in plaats van nog strakkere planning, bouw afwisseling in tussen focus en herstel.
#4 Vraag naar aandacht: “Wanner lukt het jou om echt in iets op te gaan?”
#5 Laat cliënten bijhouden wanneer ze aandacht verliezen of juist in een flow komen. Gebruik dat als ingang voor gesprekken over energie, motivatie en richting. Dat levert vaak meer inzicht op dan een ‘wat vind je leuk’-oefening.
#6 Gebruik natuur als tegenkracht: plan eens een wandelsessie in. Wandelen in natuurlijke omgevingen herstelt de concentratie en vermindert mentale vermoeidheid. Veel coaches merken dat cliënten tijdens wandelcoaching vanzelf rustiger gaan praten en denken.
#7 Doe zelf mee: je bent waarschijnlijk zelf net zo gevoelig voor brain rot. Wie de hele dag schakelt tussen online sessies, apps en mails, verliest ook diepgang. Oefen zelf met rust en focus!
